Hier een nieuw nadenkertje voor jullie! Ik vind hem zelf wel interessant eigenlijk. Lijkt misschien simpel, maar wie weet wat er los komt.... ben benieuwd!
'Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.' (Mattheüs 18:19/20)
Er wordt weleens gezegd: Het gaat erom dat je samenkomt. Of dat nu in de kerk, in een huiskring of gewoon met een paar vrienden is. Want: 'Waar twee of drie..... en dan noemen ze bovenstaande tekst. Twee of drie is genoeg, dus....
Zou je hieruit kunnen/mogen concluderen, dat je niet persé naar de kerk hoeft?
Denk ook aan de tekst dat we de onderlinge samenkomsten niet mogen verwaarlozen. Daarbij kun je jezelf dan ook afvragen of het uitmaakt uit hoeveel personen zo'n samenkomst bestaat.
Ik hoor weleens zeggen: "De huiskring is mijn kerk. Daar kennen ze me, daar voel ik me onderdeel van een gemeenschap."
Oké, ik laat het gewoon heel open: Wat komt er bij jou op of diep jij op naar aanleiding van bovenstaande tekst en gedachten? Misschien nog nooit over nagedacht. Ik wel trouwens. Ik miste in de traditionele kerk waar ik ging heel erg het 'gemeente zijn'. Dit is voor mij namelijk heel belangrijk. Inmiddels heb ik weer andere ervaringen opgedaan. Ook met de huiskring. Maar.... eerst jullie verhalen! Het mijne komt wel achteraan, verweven in de samenvatting.
Veel zegen weer hoor!
Liefs van Anja
Ik geloof dat de Gemeente van Christus niet verdeeld is in 'verschillende 'kerken' of denominaties. Het zou één Lichaam moeten zijn zoals het hier staat: Efeze 3: 6 namelijk dat de heidenen mede-erfgenamen zijn en tot hetzelfde lichaam behoren en mede-deelgenoten zijn van Zijn belofte in Christus, door het Evangelie,
BeantwoordenVerwijderenDat Lichaam kan onmogelijk op één plaats samenkomen. Dus is het logisch dat dit op verschillende manieren kan. Het hoeft, volgens mij niet verbonden te zijn aan een gebouw of zo. We kunnen overal samenkomen en dan zijn twee of drie personen een Bijbels aantal. Ik bid de laatste tijd samen met mijn vriendin. En tijdens dit gebed voelen we ons verbonden. We kennen elkaar goed en ik denk dat dit een vorm van 'samenkomen' is. Naar mijn idee hoef je dus niet perse naar een kerk. Maar geloven in je eentje blijft lastig. Ik geloof niet dat dit de bedoeling is. Je wordt dan niet opgevoed en gecorrigeerd. Ik moet hierbij denken aan wat in 1 Timotheüs 3 staat. Dat geld toch, volgens mij, voor een groep samenkomende gelovigen.
Hebreeën 10: 25 Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen.
Ik geloof dat deze tekst is geschreven aan Hebreeërs (Israëlieten) met het oog op de toen nabij gekomen Koninkrijk op aarde met Christus als Koning. Daaraan vooraf zou de grote verdrukking komen met daarna de grote dag van de komst van Christus. Ik kan mij zo voorstellen dat wanneer deze verdrukking en komst in de toekomst echt werkelijk er aan zit te komen (we kunnen dit opmerken aan de tekenen) men dan elkaar wel op gaat zoeken voor steun en bemoediging. Ik heb het idee dat deze tekst niet direct op de Gemeente, het Lichaam van Christus slaat. Ik ga zelf niet elke zondag naar de samenkomst. Dit heeft deels te maken met mijn thuissituatie, maar ook wel eens met dat ik moe ben of gewoon geen zin heb.
In de visie 41/42 kwam dit onderwerp trouwens ook aan de orde. Wel leuk om te lezen. De meesten vinden dat je de kerk nodig hebt om te geloven.
Hoi Rinske, dank voor je mooie en wel overdachte reactie weer. Wat mooi, dat je met je vriendin kan bidden! Dat is idd heel fijn, ervaar ik zelf ook vaak. De eenheid in de Geest vind ik zo bijzonder. Ik geloof ook zo in de kracht van het gebed.
VerwijderenZo mooi hoe jij de teksten uit Gods Woord ook weet te plaatsen in de situatie van Israël. Daar leer ik van. Het lijkt me ook zo logisch hoe jij het zo schrijft, over dat elkaar op gaan zoeken als de verdrukking en dag van de komst van de Heer aanstaande is. Dat zou ons dan eigenlijk ook daartoe aan moeten zetten, aangezien we de tekenen toch zien. Ik zal es kijken of ik die visie in de bib misschien kan lezen. Leuk!
Bij ons in dr gemeente sporen ze de mensen aan om op een huiskring te gaan. Ik kan niet uit één van de twee kiezen. Alhoewel ik wel vind dat je op de huiskring dichter met elkaar verbonden ben.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat ze daartoe aansporen Emma, ik ervaar ook dat je in een kleine kring toch meer deelt en betrokken bent. Zelf kies ik ook niet hoor, ik doe gewoon allebei :) Dank voor je reactie!
Verwijderentja of je het uit dit vers kunt concluderen is misschien de vraag. Misschien zegt die tekst alleen: ik ben altijd bij je, ook als je maar met twee of drie samen bent. Maar los daarvan, tja, ik denk dat het goed is dat we met elkaar over GOd praten, Hem loven en prijzen en elkaar scherpen. Maar of dat in dat wat wij tegenwoordig 'kerk' noemen moet? Ik ben er ook flink mee bezig in mijn blogs.
BeantwoordenVerwijderenHoi Chiel, ja leuk dat je daar in je blogs mee bezig bent. Interessant. Is voor 'denkertjes' zoals wij vaak toch allemaal niet zo vanzelfsprekend hè. Je kunt alles van zoveel kanten bekijken en krijgt, ervaar ik althans, ook steeds diepere inzichten in het Woord van God. Daar ben ik toch zo dankbaar voor. Ik vind het mooi hoe je dat zegt: "Ik ben altijd bij je..., denk dat die boodschap er sowieso in doorklinkt. En ja, wel of niet samenkomen in de kerk? Ik denk nu ineens aan dat ieder ook een eigen geweten heeft en mag doen wat hij/zij wil. Je snapt wel hoe ik het bedoel. Denk aan de tekst over het wel of geen vlees eten. Dank voor je reactie!
VerwijderenContext:
BeantwoordenVerwijderen... Wat denkt u: als iemand honderd schapen heeft, en een daarvan afgedwaald is, zal hij niet de negenennegentig andere achterlaten en in de bergen het afgedwaalde gaan zoeken? En als het gebeurt dat hij het vindt, voorwaar, Ik zeg u dat hij zich daarover meer verblijdt dan over de negenennegentig die niet afgedwaald waren. Zo is het ook niet de wil van uw Vader, Die in de hemelen is, dat een van deze kleinen verloren gaat. Maar als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem toe en wijs hem terecht tussen u en hem alleen; als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen. Maar als hij niet naar u luistert, neem er dan nog een of twee met u mee, opdat in de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. Als hij niet naar hen luistert, zeg het dan tegen de gemeente. En als hij ook niet naar de gemeente luistert, laat hij dan voor u als de heiden en de tollenaar zijn. Voorwaar, Ik zeg u: Alles wat u op de aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn; en alles wat u op de aarde ontbindt, zal in de hemel ontbonden zijn. Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden. Toen kwam Petrus naar Hem toe en zei: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe?...
God is bij ons, ook als we alleen zijn. Hij is aanwezig in elke individuele gelovige die tot Jezus gekomen is. Dus zelfs als één christen bidt, is Jezus daar. Hij wijkt nooit van ons.Zal ons nooit alleen laten.
Mattheüs 18 heeft maar weinig te maken met het samenkomen op de sabbat of de zondag.
Als je de omringende verzen in Mattheüs 18 leest, zie je een heel andere boodschap naar voren komen. Jezus geeft instructies over wat je moet doen als je in conflict bent met een persoon. Eerst het voorbeeld van Zichzelf, dat hij het ene schaap opzoekt. Daarna maakt hij het meer praktisch (ook voor ons vandaag) Ik denk dat we missen wat Jezus hier bedoelt als we de context niet lezen. Er zijn kleinen. Er zijn gelovigen die afdwalen. Er zijn broeders of zuster die zondigen. God zoekt het afgedwaalde. Als het zo is in de gemeenschap van gelovigen, dat er gelovigen afdwalen, doe er dan alles aan om hem terug te winnen voor God. Ga op deze manier te werk ( vers 15-18). Daarna komt vers 19:
“Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.”
De 'twee' mensen in v. 19 die tot een overeenkomst komen, zijn naar alle waarschijnlijkheid dezelfde 'twee' mensen die in v. 16 worden genoemd, namelijk de dader en de persoon tegen wie de overtreding is begaan. Plus getuigen. Dit zeg ik omdat vers 19 begint met het woordje “verder”. In het Grieks: Ik zeg het nog een keer. Ik neem aan dat het daarom terugslaat op het achterliggende onderwerp en niet over het samenkomen in de gemeente en het gezamenlijk bidden. God belooft dat Hij bij hen is als ze overeenstemming zoeken hoe ze iemand terug kunnen brengen. Of een ruzie kunnen bijleggen en elkaar kunnen vergeven. Ook omdat Petrus gelijk naar Jezus toe komt en zegt: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe?
Voor mij persoonlijk is deze tekst ook een bewijs van de Godheid van Jezus. Hij zegt: daar ben IK in het midden. Hij belooft aanwezig te zijn ( en alleen God is alomtegenwoordig). Hoe moet dat geklonken hebben in de oren van deze Joodse discipelen. Een hoofdstuk ervoor had Hij hen verteld dat Hij overgeleverd moest worden en dat ze Hem zouden doden, en dat Hij op de derde dag zou worden opgewekt. Hoe zou alles gebeuren? Pas later hebben ze het voluit begrepen.
Over samenkomen rondom het Woord denk ik meer aan wat er allemaal in Hebreeën 10 staat.
Wat mooi Aritha hoe jij de hele context erbij pakt.(wat natuurlijk ook de bedoeling is)Zo mooi ook hoe je steeds nieuwe inzichten kunt krijgen door studie. Nu jij het zo schrijft, denk ik: ja, dat kan heel goed zo zijn, dat je dit moet lezen in de context van het terugbrengen van een afgedwaalde. De tekst staat tenslotte in het gedeelte waar boven staat: de kerkelijke tucht. Hier heb ik zelf nog nooit aan gedacht. Ik nam die tekst (vs 20) altijd aan als op zichzelf staand. Denk dat dat ook wel mag trouwens. Want het blijft wáár.
VerwijderenEn ja, als je dat tot je door laat dringen hè, dat Hijzelf in hun midden beloofde te zijn, dan word je stil....
Dankjewel voor je mooie reactie!